Јазиците во војна: политики и практики на јазични контакти во војна

Неодамна учествував на Меѓународната конференција „Јазиците во војна: политики и практики на јазични контакти во војна“. Конференцијата се одржа од 7 до 9 април, во Империјалниот воен музеј на Лондон. Музејот, заедно со Универзитетот од Ридинг и Универзитетот од Саутхамптом се партнери во тригодишниот проект со истото име. Конференцијата го одбележа официјалното затворање на проектот и формирањето на мрежата на истражувачи на „Јазиците во војна“.

Името на музејот, а богами и изгледот од надвор, најпрво навестуваа парада на оружје и надмоќ. Првото влегување во музејот го потврди ова очекување, но тогаш помеѓу ракетите, тенковите и топовите ги забележав ’рѓосаните остатоци од автомобил. На натписот пишуваше остатоци од автомобил уништен во бомбардирање. Понатамошното разгледување на музејот ми откри документарно видео со последиците од злосторствата против човештвото од сите страни на светот, изложба посветена на холокаустот, Втората светска војна видена низ очите на децата. На крајот на посетата на овој музеј мислам дека и најубедените во оправданоста на војните ќе заминат со чувство на тага и убедени во бессмисленоста на ужасните разурнувачки последици на војните.

На конференцијата учествуваа многу истражувачи од различни области. Меѓу главните говорници беа проф. Хилари Футит, Ник Флечер од проектот „Англиски јазик за миротворците“, претставник од британското Министерство за одбрана Џастин Луис и, најважното за мене, предвањето на проф. Мона Бејкер за „Преводот како место за отпор, пред, за време и по војната“.

Мојата презентација ги претстави моите првични резултати од докторското истражување за „Улогата на преведувачите во медијација на конфликти“.